معرفی بهترین برندهای ماکت ماشین فلزی

این وبلاگ جهت آگاهی عمومی از برند های ماشین فلز و ماکت های کلکسیونی طراحی شده است

معرفی بهترین برندهای ماکت ماشین فلزی

این وبلاگ جهت آگاهی عمومی از برند های ماشین فلز و ماکت های کلکسیونی طراحی شده است

برند پاراگون

بررسی ماکت رولزرویس سیلور شادو ام پی وی محصول پاراگون.

شرکت رولز رویس در سال ۱۹۲۲، اولین اتومبیل رولزرویس با قدرت ۲۰ اسب بخار جهت استفاده طبقه متوسط جامعه، اعم از پزشکان،  و تاجرین را تولید نمود . موتور این خودرو، ۶ سیلندر خطی با حجم موتور ۳,۱۲۷ سی سی و حداکثر سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت بود.

در دهه ۱۹۶۰، رولزرویس طرفداران جدیدی را جذب کرد. به گونه ای که اکثر هنرپیشگان، ستاره ها به سمت این برند خودروسازی می رفتند. در سال ۱۹۶۵، فانتوم ۲ با بدنه بارکر به خودروی عمر شریف (Omar Sharif)، اینگرید برگمن (Ingrid Bergman) و رکس هریسون (Rex Harrison) تبدیل شد. در همین سال، جان لنون (John Lennon) یک فانتوم ۵ تحویل گرفت. این فانتوم، کارخانه را با رنگ سفید ترک کرد، ولی جان لنون آن را به رنگ سیاه رنگ نمود. پس از مدتی که از آن خسته شد، دوباره آن را رنگ زد و بعدها به عنوان یکی از با ارزش ترین خودروهای ستاره های موسیقی شد.

خودروی سیلور شادو (Silver Shadow) که ماکت آن مدل مورد بحث ما در این مطلب است در سال ۱۹۶۵ معرفی شد،سیلور شادو اولین رولزرویس مجهز به شاسی مونوکوک (monocoque) با حداکثر سرعت ۱۸۹ کیلومتر بر ساعت بود که می توانست در ۴,۵۰۰ دور در دقیقه، ۲۲۰ اسب بخار نیرو تولید کند.

معروفترین سیلور شادو ایران مدل ۱۹۷۶ رنگ بادمجانی است که خودروی شخصی محمد رضا پهلوی بوده و هم اکنون در کاخ موزه سعد آباد به نمایش گذاشته شده است .

اما بررسی ماکت رولزرویس سیلورشادو، تولید پاراگون:

قطعا هنگامی که جعبه این ماکت بدستتان میرسد ، بزرگتر بودن سایزش نسبت به دیگر ۱/۱۸ ها نظرتان را جلب خواهد کرد.
تعجب نکنید! شما ماکت اتومبیلی را در دست دارید که نمونه اصلی آن بیش از ۶ متر طول داشته و زمانی خودروی رسمی ملکه بریتانیا و البته شاه ایران بوده!

هنگام خارج کردن مدل از پک یونولیتی، دو چیز برایتان جالب خواهد بود:
اول بسته آینه بغلها و آرمهای جلو که پاراگون با گشاده دستی، از هر کدام یک زاپاس نیز تعبیه کرده و خیال کلکسیونر را از بابت لوازم یدکی راحت، و دیگری شناسنامه مدل که اختصاصا برای هر کد رنگی بصورت مجزا تعبیه شده.

هنگامی که این ماکت سنگین وزن را از جعبه خارج و آینه ها آرم آنرا نصب کردم، اصالت و تکبر بریتانیایی و البته با نگاهی بر آرم فرشته ای که در حال پرواز بر فراز جلو پنجره رولزرویس است، وسیالیت و چابکی این کاخ متحرک را یادآوری می کند، گوشه هایی روشن یا تاریک از تاریخ معاصر در ذهنم مجسم شد.

شاید پاراگون مانند برندهای سی ام سی و اتوآرت بخصوص در ایران معرفی نشده باشد، اما ظرافتهایی که در تولید این مدل بکار برده، تشخیص آنرا، حداقل از یک مدل اتوآرت مشکل می کند.

موکت مرغوب کف اتاق و صندوق، کیفیت بی نقص رنگ، کروم کاری عالی مواردی هستند که در تولید این مدل برجسته هستند.

اما ظرافتهای خاصی مثل هماهنگی رنگ نوار دور قالپاقها، منطبق با رنگ بدنه کیفیت کاسه چراغها، کیفیت استیل و آرم جلو پنجره و طرح چوب داشبورد، قطعا فراتر از یک ماکت ۱۵۰ دلاریست.

از دیگر نکات قابل توجه، جزعیات کامل موتور با تک تک برچسبها ، همراه با جک حرفه ای، کنترلهای دربها و ظرافت دستگیره صندوق و دربهاست.

کلام آخر اینکه، در شرایطی که بدلیل توقف واردات و شرایط گمرکی و ارزی، مدلهای حرفه ای کلکسیونی در ایران بسیار کمیاب شده اند، وجود همچنین مدلهای خاصی ، واقعا غنیمت است. گرچه با توجه به نرخ ارز، برچسب قیمتی آنها، هرچند ارزنده و کمتر از قیمت جهانی، آنها را از دسترس بسیاری از دوستداران دور کرده

برند آلموست ریل

بررسی ماکت ماشین رنجرور کلاسیک نسل اول ، تولید آلموست ریل.

سری اول رنجروور، اولین خودروی تاریخ است که در سال ۱۹۷۴ عرض صحرای سینا در آفریقا را در سفری استقامتی و ۱۰۰ روزه با پیمایش مسافت ۱۲ هزار کیلومتر بین شهرهای مختلف، بدون نقص فنی و نیاز به تعمیرات طی کرد. در همان سال‌ها این خودرو، توانست مسیر جنوبی‌ترین بخش آمریکای لاتین تا شمال آلاسکا را هم با موفقیت به اتمام برساند و به نام خود ثبت کند. رنجروور کلاسیک همچنین به مقام قهرمان رالی پاریس-‌ داکار ۱۹۷۹ نیز رسید.

تولید رنجرور کلاسیک در مدت زمانی بیش از۲۵ سال ادامه داشت و در نهایت در سال ۱۹۹۶ و با گذشت ۲ سال از تولید نسل دوم خود به پایان رسید. امروزه بسیاری از دوستداران و آفرودر های حرفه ای رنجرور کلاسیک را بهترین گزینه برای سفرهای آفرورد می دانند و آن را خودرویی منحصر به فرد معرفی می کنند.

این ماشین آفرود علاوه بر توانایی های عالی در خارج از راه، تنها وسیله نقلیه ای ست که به عنوان یک اثر هنری در موزه ی لوور پاریس برای بازدید عموم به نمایش گذاشته شده است .

 

رنج رور در موزه لوور پاریس
نمایش رنجرور نسل اول در موزه لور پاریس بعنوان اثر هنری.

 

اما ماکت ماشین این مدل .

قطعا برند آلموست ریل، مانند برندهای مشهور حرفه ای بخصوص در ایران، شناخته شده نیست ، اما با بررسی اولیه و اجمالی این ماکت به وجه تشابه معنای این برند با کیفیت آن پی می بریم چون واقعا جزعیات این ماکت، واقعی و مشابه نمونه اصلی بنظر می رسد.

 

ماکت ماشین رنجرور
ماکت ماشین رنجرور

در این ماکت تمام درها با مکانیزم نمونه اصلی بازشو هستند و فنر بندی مستقل در هر چرخ نیز یادآور قابلیت های آفرود نمونه اصلی این کلاسیک ارزشمند است .

ماکت ماشین رنجرور
ماکت ماشین رنجرور

 

کیفیت رنگ و کروم مشابه برندهای مینی چمس و اتوآرت عالیست و حتی کیفیت کاسه چراغها – رینگها و اجزای داخلی این ماکت را در کلاسی فراتر از این برندها قرار می دهد .

البته آلموست ریل شناسنامه و سریال نامبر اختصاصی را نیز برای این ماکت فراموش نکرده که همین امر به ارزش مدل می افزاید گرچه افزایش قیمت چشمگیر آن در ایران که بدلیل تعداد بسیار کم و قیمت جهانی بالای آنست متاسفانه این مدل زیبا را از دسترس اکثر علاقه مندان خارج نموده .

ماکت ماشین رنجرور
ماکت ماشین رنجرور

و در پایان پس از بررسی مدل این ماشین و تناسبات در طراحی آن متوجه خواهید شد که چرا این اتومبیل تنها ماشینی در تاریخ بوده که بعنوان یک اثر هنری در موزه لور به نمایش در آمده است.

برند اتوآرت و سان استار

مقایسه مدلهای بنز معماری، تولید سان استار و اتوآرت: گرد، و گردو!

همواره مقایسه، آنهم در شرایطی که موارد شباهت بسیاری بهم دارند امر دشواریست…

همانگونه که قبلا هم ذکر شده، تمام سعی ماشین ماکت، پدید آوردن یک مجله الکترونیک تخصصی در مورد ماشینهای مدل بوده.

به یازدهمین قسمت از #بررسی_اختصاصی_ماشین_ماکت ، خوش آمدید!

در سالهای ابتدایی دهه هشتاد شمسی، ماکتبازان قدیمی، نام ماکت را، با برند اتوآرت، بواسطه واردات فراوان و البته، عدم آشنایی هموطنان با ماشینهای مدل، و در نتیجه فراوانی این برند، عجین می دانستند.

اما بتدریج با شناخته شدن این مقوله در حدود یک دهه بعد، و فراگیر شدن آن، ارزش برندها مطرح شد و بعضی از مدلهای برندهایی مثل اتوآرت، چنان ارزش افزوده ی را، در کنار لذت مشاهده یک مینیاتور تمام عیار، نصیب صاحبانشان کردند که هیچگاه در تصور نمی گنجید.

دقیقا خاطرم هست سال ۱۳۸۰، هنگامی که در قلعه مرغی تهران، مکانی که هم اکنون به اتوبان تبدیل شده! ، یک افسر وظیفه بودم، با حقوق چهار ماه سربازی خود، یک مدل بنز پولمان اس دبلیو نقره ای رنگ اتوآرت را به قیمت ۸۵ هزار تومان، معادل قیمت یک سکه بهار آزادی وقت، خریداری کردم.

از لذتی که در عالم جوانی از این مینیاتور ارزشمند بردم بگذریم، این ماکت، هم اکنون، پس از سولد اوت شدن، در بازار جهانی، ۷۰۰ تا ۸۵۰ دلار، تقریبا معادل دو سکه بهار آزادی کنونی، ارزش دارد!

اما من بعنوان نگارنده، و ادمین وبسایت و کانال ماشین ماکت، با دیدی بدون تعصب، باید قضاوت کنم.

بتدریج و به لطف شناخته شدن ماشینهای مدل، برندهای مختلفی، از اواسط دهه هشتاد، وارد بازار ایران شدند.

از برندهای آماتور ویلی و مایستو و بوراگو و موتورمکس و … که بگذریم، برند سان استار که با اندکی تاخیر وارد شد، جایگاه ویژه ای داشت.

از این جهت که کیفیتش نه در حد اتو آرت، اما بسیار بالاتر از برندهای آماتور بود و البته قیمتش تا جایی که خاطرم هست کمتر از نصف اتوآرت بود و البته در انتخاب مدلهای تولیدی، بگونه ای عمل می کرد که روان هر ماکتبازی را، بخصوص در رده پلاتنیم خود، مورد عنایت قرار می داد!

بطور مثال در انتخاب مدلهای آمریکایی لایسنس تولید زیباترین مدلهای تاریخ آمریکا، یعنی تولیدات دهه پنجاه و ابتدای شصت میلادی را اخذ کرد. اتومبیلهایی رویایی با طراحی قبل از بحران نفت، با بدنه های کشیده و طرحهای فیش تیل.

بازار تهی از تنوع و قیمتهای واقعی اینروزهای ماشینهای مدل، هر ماکتبازی را آزرده می کند، اما با این مقاله، میخواهیم قدری شرایط موجود را فراموش کرده و یک نقد تخصصی را، در مورد مشهورترین خودروهای مدل رایج بخوانیم.

ماکت بنز
معرفی می کنیم:
۱-مدل بنز استریچ ۸ کوپه برند اتوآرت در سایز ۱/۱۸ با قیمت حدودی ۷ تا ۹میلیون تومان.( رنگ آبی )
۲-مدل بنز استریچ ۸ کوپه برند سان استار در سایز ۱/۱۸ با قیمت ۲تا ۳ میلیون تومان.

 

برای سهولت در مقایسه، به تفکیک، به شرح مشخصات این دو ماکت می پردازیم:

بگذارید حرف آخر را اول بزنیم: اگر جز آندسته افراد هستید که آپشن را به عملکرد، ترجیح می دهید، سان استار، انتخاب شماست!
مدل سان استار با باز شدن درب سانروف، فنربندی، برف پاک کن و آفتابگیر های متحرک و تعبیه دفترچه و پلاک در بسته بندی شکیل، از رقیب خود که سه تا چهار برابر قیمت دارد، براحتی پیشی می گیرد!

اما اگر فلسفه خوروهای مدل را یک سیمولیت دقیق از نمونه اصلی بدانید، ورق کاملا بر می گردد.

کافیست ابتدا در قطعات پلاستیک با روکش کروم، نگاهی به ظرافت نقاط تزریق قالبها بیندازید.

در نمونه سان استار، کاملا این نقاط مشخص است که فاجعه بارترین آنها، زه کروم چراغهای جلو است، که کاملا در نمای جلوی ماکت، در دید است، یا محل اتصال قالب منحنی سپرهای جلو.

همینطور در نکات ظریفی مانند اتصال آرم ایستاده، به جلو پنجره، اتو آرت با شبیه سازی نمونه اصلی بسیار موفق تر عمل کرده.

نکته جالب در این مقایسه اینست، که گاهی آپشنهای زیاد در پروسه تولید، بدون در نظر گرفتن فاکتور کیفیت، نتیجه معکوس می دهد.

در نمونه سان استار با توجه به سنگینی مدل، و ضعف فنربندی، معمولا ماکت کج، رو به قسمت جلو می ایستد که نگارنده را بیاد پیکان پژو های قدیم می اندازد که بدلیل سنگینی موتور اینگونه نمایان می شدند. اما نمونه اتو آرت، در ارتفاع کاملا استاندارد می ایستد.

 

در بخش تزئینات نیز، مینیاتور اتوآرت، قابل مقایسه با سان استار نیست.

ضخامت لوله اگزوز، لوگوها، و حتی تناسب اجزای داشبورد، در اتوآرت بسیار منطقی تر است.

هنگام باز کردن درب موتور سان استار، معمولا به برف پاک کن ها برخورد می کنید و باید با دست درب موتور را نگه دارید اما در اتو آرت، مکانیزم جک حرفه ای، برای کاپوت طراحی شده است.

علاوه بر اینکه ظرافت رینگ و لاستیک، در نمونه اتوآرت، بسیار بالاتر است.

کلام آخر اینکه در مقام مقایسه، نمونه سان استار، یک چینی پر زرق وبرق و پر آپشن، و در مقابل، نمونه اتوآرت ، یک مدل منطقی با کیفیت، سولد اوت و با ارزش افزوده بالا جلوه می کند.

گرچه اگر بر اساس برچسب قیمت بخواهیم قضاوت کنیم، شاید کفه ترازو بسمت سان استار بچرخد.

لازم بذکر است هیچکدام از این مدلها در حال حاضر برای فروش موجود نمی باشند.

سپاس، که با یازدهمین قسمت، از سلسله مقالات #بررسی_اختصاصی_ماشین_ماکت همراه بودید.

برند سی ام سی

بررسی ماکت ماشین بوگاتی تایپ ۳۵، ۱۹۲۹، تولید سی ام سی

اینجانب، ادمین. ماشین ماکت، هنگامی که در مورد برند بوگاتی صحبت میشود، با کمی ترس و در عین حال اشتیاق روبرو میشوم، چون هیچ برند دیگری در صنعت خودروسازی جهان، به اندازه ی بوگاتی در ساخت مدل های کلکسیونی و تولید محدود، محبوب نیست.

این شرکت، خصوصا از اوایل قرن بیستم، نوآوری های بسیاری در بحث های تجاری و مهندسی خودرو، پدید آورد تا ثابت شود؛ تفاوت هایی اساسی بین بوگاتی و دیگر خودروسازان جهان وجود دارد.

قطعا، تایپ ۳۵ بوگاتی را می توان از موفقترین اتومبیلهای مسابقه دنیا دانست!

بسیاری از خصوصیات ظاهری محصولات بوگاتی که امروزه در مدل های مدرن، مثل ویرون و شیرون، همچنان وجود دارد؛ از تایپ ۳۵ شروع شد. طرح نعل اسبی جلو پنجره و رینگ های آلومینیوم با نمای ۸ پر، مهم ترین نوآوری های ظاهری در این خودرو بوند. تایپ ۳۵ در اولین نسخه، پیشرانه ی ۸ سیلندر خطی با حجم ۲ لیتر و ۲۴ سوپاپ داشت که قدرت ۹۰ اسب بخار، فراهم می کرد و برای نخستین بار در تاریخ، مجهز به بلبرینگ در قسمت های مختلف بود. این خودرو، علاوه بر فناوری عالی در پیشرانه، دارای سیستم تعلیق مدرن بود که از فنر به جای ادوات قدیمی و میله های Uشکل استفاده می کرد.تایپ ۳۵B، قدرتمندترین نمونه از نوع خود بود که همراه با پیشرانه ی ۲,۳ لیتری و یک سوپرشارژر بزرگ، ۱۳۸ اسب بخار قدرت داشت. این خودرو با وزن خالص ۷۶۰ کیلوگرم، نهایت سرعت ۲۱۰ کیلومتربرساعت فراهم می کرد و در زمانی حدود ۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می رسید.

امروزه ارزش کلکسیونی نسخه های مختلف بوگاتی تایپ ۳۵، بیش از ۳ میلیون دلار است.

با این مقدمه، به بررسی مدل بوگاتی تایپ ۳۵ مدل ۱۹۲۹، شاهکار سی ام سی می پردازیم.

همانگونه که در مقالات قبلی هم اشاره کردم بنظر اینجانب، سی ام سی، رولکس دنیای ماکتهاست.

پس از چندین سال ماکتبازی، همیشه آنباکسینگ یک محصول سی ام سی برایم هیجان انگیز است، چون در پس جعبه طوسی پک یونولیت این شاهکارهای صنعتی، همیشه مجموعه ای از سورپرایزها، در انتظار شما هستند.

 

در بسته این. مدل، علاوه بر ابزار مخصوص باز کردن سگک های چرمی، دستمال مخصوص و یک ابزار جکش و گیره که در آنزمان جهت تعمیرات سریع این مدل استفاده میشده نیز موجود است!

اما با باز کردن این مدل، تازه شگفتیها آغاز میشود.

شاید در مدلهای آماتور کوچکی مدل، چندان دلخواه نباشد، اما در مینیاتورهای سی ام سی، بخصوص این مدل خاص، ابعاد مدل، با این جزئیات، تنها باعث تعجب بیشتر بیننده از این همه ظرافت می شود.

اما چرا مدل خاص؟

اگر در رویو های یوتیوب، مروری بر نقد منتقدین مطرح خودروهای مدل دنیا حتی سختگیر ترین آنها آقای ریچ سافیکول، در مورد این مدل داشته باشید، یک کلمه، در بین تمام منتقدین مشترک است: incredible.

باور نکردنی!!!

بیان مشترک این واژه، از قول چند منتقد سختگیر، اتفاقی نیست.

نکات برجسته در این مدل پیچیده، کم نیست. برجسته ترین آنها را تیتر وار ذکر می کنیم:

کلیه متریال بکار رفته در تولید این مدل، مشابه نمونه اصلیست بطوریکه غیر از لاستیکها، هیچ قطعه پلاستیک، در این مدل نخواهید یافت.

تمام میکانیزمهای فنی مدل اصلی، در این ماکت رعایت شده که می توان مکانیزم ترمز کاسه ای، و جعبه فرمان سیمی، و البته سیستم هندل را بر شمرد.

هر چهار چرخ براحتی قابل باز و بسته شدن است تا بتوانید از جزئیات کاسه ها لذت ببرید.

کلیه زوایا و ارنج قطعات، در این مدل، عینا از نمونه اصلی اقتباس شده حتی زاویه کمبر چرخهای جلو جهت پایداری بیشتر در سرعتهای بالا.

و در پایان، با بررسی تمام تولیدات برند آلمانی سی ام سی، پی خواهید برد که چرا در صنعت، این کشور همواره پیشتاز کیفیت در تولیدات خود بوده است.

اگر علاقه مندید عکسه و نقد کاملتری از این مدل دریافت کنید این لینک را باز کنید

برند ویلی

بررسی ماکت بنزهای کلاسیک آلبوم ۲۰۱۹ سایز ۱/۲۴ ویلی

رئالیسم جادویی…

اگر مشتری رمانهای نویسندگان آمریکای جنوبی، هستید این سبک را میشناسید.

کافیست، رمان صد سال تنهایی گابریل گارسیا ماکز را خوانده باشید.

در این سبک از داستانپردازی، رویا و واقعیت، بگونه ای در هم می آمیزند که تفکیک آنها از هم مقدور نیست…

من، زندگی در پر چالش ترین نقطه خاور میانه، در قرن بیست و یکم، با این همه گیر و گرفت را، بد بختی نمی دانم. بلکه سکانسی از یک درام کمدی تلخ و در عین حال اکشن می بینم،که خودم هم بازیگر آن هستم!!!

شاید باورتان نشود، اما تاریکترین لحظات زندگی من، سالها قبل، چند ماهی بود که خارج از مرز پرگهر، در ثبات و آرامش روزگار گذراندم و حوصله ام سر رفت از این همه ثبات و روزمرگی،گویا ناف ما را با بحران و آشوب بریده اند !!

حق دارید! پوزش! این الفاظ ربطی به نقد ماکتهای ۱/۲۴ جدید ویلی نداشت!

اما هم اکنون که به لطف کرونا، کلا بیکار شدیم، شاید بد نباشد که حوصله نداشتمان را، کمی خرج توجه بیشتر به فراموش شده های فکریمان کنیم. از جمله مطالعه…

شاید برای یک ماکت فروش در بازار تهران، فقط عدد و رقم، و سود فروش، که البته الفبای تجارت است، درجه اول اهمیت باشد.

اما برای من ماکتباز ، که اولین ماکت ۱/۲۴ خود را با مبلغ ۱۱هزار تومان، و بعد از آن، اولین اتوآرت ۱*۱۸ کلکسیونم را با ۹۸ هزار تومان خریداری کردم، کمی سخت است که از ۱/۲۴ های جدید ویلی، با قیمت ۳۰۰ هزار تومان، بعنوان ارزانترین ماکتهای بازار، نام ببرم! و این مصداق بارز رئالیسم جادویی است!

 

اما مدلهای مورد بحث..

قطعا ویلی در انتخاب مدلهای بنز کلاسیک ۲۳۰ و ۲۲۰ خوش سلیقگی بکار برده چون پیش از این غیر از بنز ۳۰۰ گالوینگ هیچ مرسدس کلاسیک دیگری در سایز ۱/۲۴ تولید نشده بود.

قطعا در مورد مدلهای سایز ۱/۲۴، ریز بینی و وسواس، چندان موجه نیست، اما در این موارد، نکات زیر قابل ذکرند:

مانند اکثر مدلهای این رده پین چراغهای جلو، اولین المانیست که به شما یادآوری می کند با یک ماکت آماتور مواجه هستید.

در نمای جلوی بنز ۲۲۰، بخاطر جلو پنجره بزرگ ، که نقطه آشیل ماکتهای آماتور است، پلاستیکی بودن این قطعه بنظر می آید. این نما، نقطه ضعف بنز ۲۸۰ سایز ۱/۱۸ مایستو هم هست. گرچه بکار بردن آرم ایستاده فلزی در این مدل از جانب ویلی کمی سخاوتمندانه بنظر می رسد.

هر دو ماکت فرمانپذیرند که نقطه قوتی برای ماکتهای این رده محسوب می شود.

نمای پشتی هر دو ماکت نسبت به سگمنت آنها منطقی و معقول هستند گرچه جای یک پلاک، حتی برچسبی، خالیست.

در کل تناسبات بنز ۲۳۰ منطقی تر از ۲۲۰ است، اما وقتی به نمای جانبی هر دو ماکت می رسید، حس نوستالژی ۲۲۰، ورق را برمی گرداند!

 

و کلام آخر اینکه در کلیه تولیدات صنعتی، قیمت تمام شده، اولین فاکتور در تعریف کیفیت محصول است گرچه، بنظر می رسد ویلی، در آلبوم ۱/۲۴ جدید خود، برخلاف تولیدات ۱/۱۸ جدید، موفق ظاهر شده.

گواه این مطلب، مقایسه جزئیات موتور بنز ۲۲۰ سایز ۱/۲۴ ویلی، با ۱/۱۸ سان استار است.

سپاس که با پانزدهمین قسمت از سلسله مقالات بررسی_اختصاصی_ماشین_ماکت همراه بودید.